บ้านบางสัก: พวกเขาทำงานตามที่พวกเขาจะทำได้ นั่นก็คือ การจัดเก็บ นักกีฬารักบี้ทั้งทีมจากเมืองมัสซาสชูเสท ได้มาช่วยจัดเก็บสิ่งของและซากปะรักหักพังที่คลื่นทสึนามิได้เหลือทิ้งเอาไว้

นักกีฬาทั้ง 35 คนได้ช่วยวิลลี่อย่างขยันขันแข็ง เพราะตัวนักกีฬาฟันดาบอย่างวิลลี่นั้นได้แต่ตั้งหน้าตั้งตาทำงานเรื่องการก่อสร้างของหมู่บ้าน จนไม่มีเวลามาดูแลเรื่องตรงนี้ แต่ตอนนี้ไม่มีปัญหาแล้ว เพราะว่าในงานด้านนี้พวกนักกีฬาจากอเมริกาจะเป็นคนทำแทน พวกเขาคิดว่าในการจัดเก็บสิ่งต่างๆนี้ใช้เวลาประมาณหนึ่งอาทิตย์คงจะได้ พวกนักกีฬารักบี้พวกนี้ตั้งใจทำงานอย่างดีมาก จนสามารถให้สมยานามพวกเขาว่าเป็น ไมส์เตอร์ พอบเปอร์ ได้

ในการช่วยก่อสร้างหมู่บ้านที่บ้านบางสักตอนนี้มีคนคอยให้ความช่วยเหลือมากมาย นอกจากพวกคนงานก่อสร้างต่างๆแล้วยังมี ทหารช่าง ทนายความ และคนทำงานด้านประกันจากเมืองโคปแลนซ์

ตอนนี้เราได้คุณ เพลา และ ดาเนี่ยล ไพรส์ จากเมืองอันเดอร์นาค มาช่วยอีกแรง คุณเพลา ไพรส์ มีบริษัทก่อสร้าง ซึ่งได้คนด้านนี้มาช่วยก็เป็นการดีมาก และอย่างนี้จะไม่ให้การก่อสร้างดำเนินไปได้ด้วยดีได้อย่างไร

การมาถึงของนักกีฬารักบี้		วิลลี่เข้าไปต้อนรับพวกเขาด้วยตัวเอง
เพื่อไม่ให้เสียเวลามาก ก็เริ่มทำงานที่บ้านหลังใหม่ทันที		โกยทรายเอาไว้สำหรับเทพื้นบ้าน
ในการเคลื่อนย้ายต้นมะพร้าวจำเป็นต้องใช้นักกีฬาถึงสิบคน		หลังจากนั้นก็ตัดต้นมะพร้าวนี้ให้เป็นท่อนเล็กๆสำหรับแบกคนเดียวได้
อย่างน้อยก็มีความกล้า มีพลังพอที่จะเก็บมะพร้าว		การก่อกำแพงแบบไทยที่อากาศในล่มสูงถึง 36องศา
เปลี่ยนที่ทำงานใหม่