ฮันส์ เมลเชอร์ เขียนเล่าว่า

สวัสดีทุกๆคนที่อยู่ทางบ้าน

เป็นครั้งที่ 2 แล้วที่ผมเดินทางไปที่เขาลัก ไปดูห้องของโรงแรมที่เราได้เห็นกันเมื่อวานนี้ สำหรับห้องต่างๆนั้นยังไม่ได้ทำการซ่อมแซม และก็ยังไม่เต็ม และอากาศที่นี่ก็ไม่ค่อยจะดี ตรงแทบชายหาดที่ถูกนำ้ทะเลพัดนั้นถูกซ่อมอย่างหนักแน่น ส่วนห้องพักที่อยู่ทางชั้นสองนั้นก็พอที่จะมีนักท่องเที่ยวพักอยู่ ส่วนทางแผนกต้อนรับทางหน้านั้นยังต้องทำอีกมาก ตามชายหาดของเขาลักนั้นไม่ค่อยมีนักท่องเที่ยวสักเท่าไร ซึ่งต่างกับทางหาดป่าตองที่ภูเก็ตอย่างมาก

วันนี้ผมยังได้พบกับ หมู่บ้านของวิลลี่ วิลลี่ และ มอร์แกน ซึ่งอยู่ทางตอนเหนือของเขาลักไม่กี่กิโลเมตร วิลลี่และมอร์แกน ลูกชาย 9 เดือนของเขาก็อยู่ที่นั้นด้วย ในตอนที่พวกเราไปถึงนั้นพวกเราได้เห็นวิลลี่ ซึ่งอยู่ในแถวคน พวกเขาทำการขนปูนจากเครื่องผสมเพื่อทำการเทพื้นสำหรับลานในพื้นที่สำหรับทำรีสอร์ท และพวกเราก็ได้เข้าไปช่วยด้วย

พวกเรายังได้มีโอกาศคุยกับวิลลี่ เขายังพาพวกเราไปดูถึงการทำกระเบื่องของชาวมอร์แกน พวกเขามีครูมาสอนว่าต้องทำอย่างไร และทำให้พวกเขามีงานทำและมีรายได้ ทุกอย่างมาจากเงินบริจาคที่วิลลี่สะสมจากประเทศเยอรมันนี เป็นที่น่าทึ่งอย่างมากที่วิลลี่สามารถทำทุกอย่างได้ดีอย่างนี้ อย่างเช่นการทำให้พวกชาวบ้านมีกำลังใจลุกขึ้นมาต่อสู่ต่อไป และภูมิใจในสิ่งที่พวกเขาทำ พวกเราทึ่งเป็นอย่างมาก

(สำหรับเคลาเดียร์ และ ดาเนียล่าย์ ชาวมอร์แกนคือพวกชาวเดินเรือที่อพยพ ที่ไม่ค่อยจะมีคนมาคอยให้ความดูแล ไม่ว่าจะเป็นทางรัฐบาล หรือแม้แต่สมาคมต่างๆ แต่วิลลี่ก็ยังสามารถทำให้พวกชาวบ้านเชื่อถือ และการช่วยเหลือซ่อมแซมหมู่บ้านก็เป็นไปได้ด้วยดี เหมือนกับครอบครัวที่ใหญ่ พิมภรรยาของวิลลี่เองก็อยู่ที่หมู่บ้านเกือบตลอดทุกครั้งที่วิลลี่ไม่ได้อยู่ที่กรุงเทพ เพราะว่าที่นี่เป็นกันเองมาก การได้มาที่นี่นั้นเป็นอะไรที่ดีมาก และพวกเราก็เช่ือเป็นอย่างมากว่าเงินบริจากของชาวเยอรมันนั้นไม่สูญหายไปใหน แต่กลับมีประโยชน์อย่างมากต่อพวกชาวบ้าน เพราะการนำเงินพวกนี้มาใช้อย่างมีคุณค่า รีสอร์ทที่กำลังถูกสร้างอยู่นี้นั้น ควรจะเป็นรายด้ายสำคัญของพวกชาวมอร์แกนในเวลาข้าหน้า ซึ่งควบขู้ไปกับการหาปลา)

สุขสันวันคริสมาส์ต

ฮันส์และฮันแนร์โลเรอร์


เคล้าส์ เพทโซลด์ เขียนว่า

สวัสดีครอบครัวโคธนี่

ผมได้ไปที่บ้านบางสักมา และพวกชาวบ้านก็ได้บอกผมว่า วิลลี่จะเดินทางมาที่หมู่บ้านวันนี้ด้วยเที่ยวบินตอนบ่าย

มันเป็นอะไรที่น่าทึ่งอย่างมาก ที่ทุกอย่างได้ดำเนินการมาถึวขนาดนี้ รวมถึง ความตั้งใจจริง (ที่มีความจำเป็นอย่างมาก) และความยุ่งยากต่างๆ ที่ลูกชายของคุณมีนั้น ผมพอที่จะเข้าใจ ที่ว่าบางทีอาจจะคล้ายๆกับมีอะไรติดๆขัดๆในบางครั้ง

น่าเสียดายที่ไม่สามารถ (ไม่ใช่ตอนนี้) ทำให้คนพวกนี้ทำให้สถานที่ใกล้เคียงให้สวยไปกว่านี้ ก็จะเป็นอะไรที่มากจริงๆ

ผมขอให้พวกทุกคนมีความสุขในวันเทศการนี้ และในวันปีใหม่ด้วย

จากเมืองเบร์เม่น

เคล้าส์ เพทโซลด์