บ้านบางสัก: พวกชาวมอร์แกนได้ทำการจุดประทัดเพื่อไร่สิ่งชั่วร้ายให้ออกไปจากหมู่บ้าน และทำการรับขวัญบ้านจำนวน 30 หลัง สำหรับพวกชาวมอร์แกนแล้วพวกเขาไม่ต้องอยู่ในที่ช่วยเหลือเบื่องต้นอีกต่อไปแล้ว

นักกีฬาสองเหรียญทองแดง จากกีฬาโอลิมปิกที่เมืองซิดนี่ย์นั้น ใช้เวลาเพียงแค่สามเดือน กับการช่วยเหลือชาวมอร์แกนสามสิบครอบครัว ที่บ้านพักของพวกเขาถูกคลื่นยักษ์ทสึนามิถล่มพังเสียหายในวันที่ 26 เดือนธันวาคมที่ผ่านมานี้้ ซึ่งตอนนี้นั้นพวกเขามีบ้านที่ดีกว่าเก่าและสวยกว่าเดิมด้วย เมื่อก่อนนี้พวกเขาต้องทำการโยกนำ้ที่อยู่ในบ่อที่ลึกเพียงสองเมตร แต่ว่าในวันนี้พวกเขาเพียงแค่เปิดก็อกนำ้พวกเขาก็สามารถใช้นำ้ได้ และนำ้ดื่มนี้ก็สะอาดและเย็น ซึ่งมาจากบ่อนำ้ที่อยูลึกถึง 30 เมตร

มันเป็นวันที่ยุ่งมาก ในวันสุดท้ายที่วิลลี่กับพวกชาวมอร์แกนทำงานกันอย่างหนัก หลังจากที่ เอนริโค ชาวสวิส ได้วางมือจากการทำงาน ไก่ก็ขัน แต่ว่าหน้าต่างทั้ง 50 บานก็เสร็จเรีบยร้อยทันเวลารับมอบหมู่บ้านพอดี เหลือเพียงแค่งานเล็กน้อยที่ต้องทำต่อเท่านี้น บางคนกลัวว่าทางเดินจะไม่มีคนทำความสะอาดเพราะว่า ขยะต่างๆจากการก่อสร้างถูกทั้งสะสมรวมกันไว้ แต่พอเช้ามาพวกเขาแทบจะไม่เชื่อสายตาตัวเองทุกอย่างสะอาดไปหมด ไม่เหลือร่องรอยของขยะให้เห็นเลย ทุกอย่างถูกทำให้สวยเพียงในคืนเดียว

ในวันพิธีรับมอบหมู่บ้านนั้นคุณ ทิวาริน โลคานน ตัวแทนของทางรัฐบาลได้กล่าวขอบคุณ​ต่อ วีระเดช วิลลี่ โคธนี่ เธอยังเป็นคนส่งรถขุดมาช่วยในเย็นวันก่อนงานเริ่มอีกด้วย

รวมทั้งคุณ สเตฟานนี่ คาเกอร์ จากสถานฑูตเยอรมันนียังได้กล่าวขอบคุณ เพราะว่าโครงการนี้เป็นโครงการช่วยของคนเยอรมันที่รวดเร็วทันใจ และยังยำ้อีกว่าไม่ได้เป็นโครงการช่วยเหลือของทางรัฐบาลเยอรมัน แต่เป็นโครงการของประชากรชาวเยอรมัน ที่สามารถทำให้การช่วยเหลือครั้งนี้สำเร็จลงได้ด้วยดีและรวดเร็ว

หลังจากท่ีกลุ่คนรักรถฮาเร่ย์ เดวิดสัน จากเมือง ไฮเดลแบก ได้ทำการมอบเงินช่วยเหลือการก่อสร้างโรงเรียนซึ่งเป็นจำนวนถึง 1000 ดอลล่าร์ ก็ทำให้พิธิการของเราดูดีมากขึ้น ซึ่งทุดอย่างที่ผ่านมมาเป็นการทำงานอย่างไม่ได้คิดเอาไว้ หลังจากที่ทุกอย่างได้เริ่มต้นขึ้นในวันที่ 27 ธันวาคม พวกชาวบ้านสามารถรับรู้ได้ว่าโครงการของวิลลี่นั้นเป็นโครงการที่มาจากใจ ถึงแม้ว่าการก่อสร้างทุกอย่างจะค่อนข้างยุ่งยากก็ตามแต่

ถึงแม้ว่าจะยุ่งยากอย่างไรก็ตาม ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปพวกชาวบ้านบางสักก็สามารถกลับมาใช้ชีวิตได้ตามปกติ ซึ่งเหมือนกับทุกๆวันก่อนเหตุการณ์ในวันที่ 26 ธันวาคมจะเกิดขึ้น อย่างเช่นพวกเขาหลับนอนในบ้านของพวกเขา และปล่อยให้หมู ไก่ และห่าน อยู่รอบๆบ้าน และที่สำคัญมากกว่านั้นก็คือ พวกเขาชาวยิปซี ที่เมื่อหลายร้อยปีก่อนได้ทำการข้ามมหาสมุทรอินเดียและอันดามัน และได้มาปักหลักอยู่ที่นี่ ตอนนี้พวกเขาไม่ต้องกลังลมมรสุมอีกต่อไปแล้วเพราะว่าพวกเขามีบ้านที่เข็งแรง ในพิธีรับมอบหมู่บ้านนี้นในตอนท้ายได้มีการโชว์การฟันดาบ และการแต้นโชว์ของพวกเด็กๆ มีดนตรี และรวมถึงอาหารระดับ 4 ดาว จากโรงแรมเชอร์ราตอน จากเมืองภูเก็ต และในระหว่างพิธีการรับมอบนั้นได้มีคนส่งจดหมายมาส่งจดหมาย ซึ่งก็หมายความว่า การดำเนินชีวิตในหมู่บ้านบางสักนั้นได้กลับมาแล้ว จะเหลือก็เพียงแค่ โรงเรียนที่ยังต้องทำการก่อสร้าง และยังมีรีสอทร์ และก็ทสึนามิทาวเวอร์ อีก