บ้านบางสัก: ตอนนี้ วีระเดช วิลลี่ โคธนี่ ได้กลับไปหมู่บ้านชาวประมงของเขาอีกครั้งแล้ว การกลับครั้งนี้นั้นเขาได้นำคอมพิวเตอร์ติดตัวไปด้วยและที่ภูเก็ตเขาก็สามารถเข้าอินเตอร์เนทได้ และมีปัญหาใหม่เกิดขึ้นมาในหมู่บ้านของเขา: ชาวบ้านยังมีความกลัวอยู่และไม่กล้าท่ีจะนอนในบ้านชั้นเดียว พวกเขาต้องการที่จะมีบ้านสองชั้น เพื่อคราวหน้ามีนำ้มาอีกพวกเขาจะได้อยู่ชั้นบนได้

วิลลี่จึงต้องปรึกษากับนายวิศวกรเรื่องโครงสร้างใหม่ของบ้าน อย่างเช่น การวางพื้นฐานบ้านให้แข็งแรง เพื่อภายหลังมีการต่อเติมชั้นสองจะได้ไม่มีปัญหา

ส่วนเพื่อนร่วมรุ่นของวิลลี่ อย่าง เดวิด สไปร์เยอร์ ที่จะคอยช่วยเหลือเขาได้ต่อวีซ่าของเขาเป็น 3 เดือน ด้วยความช่วยเหลือของทางสถานฑูตอีกทีทำให้การต่อวีซ่าไม่ยุ่งยากอะไรมากนัก

และหน้าที่ของเขาอีกอย่างที่มีก็คือการคอยรายงานข่าวให้กับหน้าโฮมเพจนี้ เพื่อที่ผู้ที่ได้ช่วยบริจาคเงินให้กับโครงการได้ทราบถึงข่าวการเคลื่อนไหวของการทำงานได้ตลอดเวลา ในปลายเดือนมกราคมนี้ทางหนังสือพิมพ์ไรน์ก็จะทำการรายงานข่าวถึงการทำงานของวิลลี่อีกครั้ง ทั้งนี้ทั้งนั้นทางหนังสือพิมพ์ไรน์เองก็ได้ช่วยบริจาคเงินถึง 50.000 ยูโร และเงินจำนวนนี้นี่เองที่ทำให้วิลลี่สามารถทำการช่วยเหลือชาวบ้านได้ทันที

และนี่คือการรายงานข่าวแรกของเดวิด วันที่ 5 มกราคม

กล่าวสวัสดีคุณพ่อ

นี่คือภาพที่พวกเราได้ถ่ายเมื่อวันที่ 5 เดือนมกราคม 2005 ก่อนที่พวกเราจะไปดูสถานที่ก่อสร้าง พวกเราได้แวะไปเยี่ยมชาวบ้าน เพื่อที่พวกเราจะได้อธิบายให้ชาวบ้านได้ทราบถึงเรื่องราวการก่อสร้าง ในที่นี้มีชาวบ้านอยู่รวมแล้วทั้งหมด 200 คน ในตอนกลางวันพวกผู้ชายก็จะลงไปช่วยทำงานเล็กๆน้อยๆในหมู่บ้าน พอตกเย็นพวกเขาก็จะกลับขึ้นมา แต่พวกเขาก็ยังมีความกลัวอยู่ อย่างแรกเลยก็คือกลัวว่าคลื่นยักษ์จะเกิดขึ้นมาอีกครั้ง และในเวลากลางคืนไม่มีใครสามารถเห็นอะไรได้ และอีกเหตุหนึ่งที่พวกชาวบ้านกลัวก็คือ ชาวบ้านกลัวผี และความกลัวพวกนี้ก็มีมาก

วิลลี่


การรายงานของเดวิด สไปร์เยอร์:

สวัสดี

พวกนี้คือภาพอื่นๆของหมู่บ้านบางสัก ภาพแรกถ่ายเมมื่อวันที่ 4 มกราคม และนี่คือภาพในวันถัดมาคือ วันที่ 5 มกราคม เป็นภาพการใช้ชีวิตของชาวบ้าน ในวันที่ 5มกราคมพวกเราได้แจกของเล่นให้กับเด็กๆอย่างเช่น ฟุตบอล และสมุดวาดภาพ