« ข่าวหน้าก่อน ข่าวเก่า ข่าวหน้าต่อไป »  

เหตุการณ์นำ้ท่วมที่เอเซียตะวันออกเฉียงใต้
วิลลี่แปลกใจกับเหตุการณ์นี้มาก แต่ก็ไม้ได้หมดความพยายาม

วันที่ 29.12.2548, Copyright © www.kothny.de

เก็ต: ทุกคนที่มาเห็นภาพ ของการขาดความช่วยเหลือที่ดีพอ ก็คงจะแปลกใจเหมือนกัน วิลลี่เล่าผ่านทางโทรศัพท์ให้ฟัง วันนี้เขาได้คอยติดตามแพทย์หญิงคนหนึ่ง พวกเราเดินทางไปที่เขาหลัก แพทย์หญิงคนนี้ต้องประเมิณผลถึงโรคระบาดที่จะเกิดขึ้นมาภายหลัง และอากาศที่นี่ร้อนมากซึ่งสามารถทำโรคระบาดนี้ระบาดได้ง่ายขึ้น เพราะว่าศพของผู้เสียได้ขึ้นอืดและแยะออกหลังจากที่ถูกทิ้งกลางแดดมานานถึง 72 ช่ัวโมง และนำ้ดื่มก็อันตรายเหมือนกัน โดยปกติแล้วต้องนำศพที่พบมาเผาเพื่อไม่ให้เชื้อโรคแพ่ระบาด แต่ตามที่ทางสมาคม HWO ต้องการนั้นก็คือ หากศพใหนยังไม่มีการชึ้ระบุได้ว่าเป็นใคร ให้เก็บศพนั้นๆไว้เป็นเวลา 100 วัน แต่ว่าจะให้เอาไปเก็บไว้ที่ใหน

ังจากกลับมาจากเขาหลักแล้วผมก็กลับเข้าโรงแรม มาทิน คนเมืองโคปแลนด์ ได้วาดแผนที่เมืองภูเก็ตและพื้นที่โดยรอบให้ผม ตัวผมเองต้องการที่จะเดินทางไปยังโรงพยาบาลต่างๆ เพื่อที่ผมจะได้สะสมรายชื่อนักท่องเที่ยวชาวเยอรมัน ที่สามารถรอดชีวิตมาได้ แล้วผมจะได้นำรายเชื่อเหล่าส่งให้กับทางสถานฑูตเยอรมันนีอีกที ทางสถานฑูตได้บอกกับผมว่ารายเชื่อต้องส่งก่อนตอน 2 ทุ่ม เพราะถ้าเป็นวันถัดไปจะไม่มีคนคอยรับรายชื่อ

เวลาถัดไปผมได้ช่วยเคลื่อนย้ายผู้รับบาดเจ็บจากโรงพยาบาลไปยังสนามบิน และที่ผมไม่พอใจก็คือ คนขับรถแท็กซี่ยังมาขึ้นราคาอีก ตอนนี้ผมก็เลยเช่ามอเตอร์ไซด์ เพราะว่าถึงจะมีรถแต่ก็ไม่สามารถไปใหนมาใหนทุกที่ได้ น่าเสียดายที่ผมยังไม่ได้รับคำตอบจากทางสถานฑูต ว่าผมได้รับอนุญาติให้เป็นผู้ช่วยเหลือหรือไม่ มันเป็นการยากที่จะคอยช่วย เพราะว่าผมจะต้องคอยเถึยงกับทางเจ้าหน้าที่ไทยเสมอว่า ผมมีใบรับรองการช่วยเหลือหรือไม่ ซึ่งทางส่วนนี้เป็นข้อบุคพร่องของทางสถานฑูตเรื่องบุคคลช่วยเหลือ

งแม้ว่าทางกระทรวงการต่างประเทศจะยอมรับว่าผมเป็นผู้คอยช่วยเหลือคนหนึ่ง แต่ทุกอย่างก็ยังยำ่อยู่กับที่ บางทีพวกเขาอาจจะยังไม่สามารถควบคุมข่าวสารเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้ได้ ผมจะรวบรวมรายชื่อนักท่องเที่ยวชาวเยอรมันตามโรงพยาบาลบางแห่งแล้วนำมาเปิดเภยผ่านทางนี้แทน ผมจะส่งรายชื่อให้กับทางสถานฑูตในวันพรุ่งนี้

ระหว่างนี้ผมได้มองดูเด็กๆที่ได้รับบาดเจ็บจากเหตุการณ์นี้ บางทีพวกเขาน่าจะได้รับการรักษาที่ประเทศเยอรมันนี ถ้าพวกเขาสามารถทำการเคลื่อนย้ายได้ ที่เมืองโคปแลนด์เองมีโรงพยาบาลตั้งมากมาย ผมพอที่คาดเดาได้ว่า ที่นั่นจะช่วยพวกเขาได้มาก โดบที่ไม่ต้องรอให้หน่วยการช่วยเหลือใหญ่เข้ามาช่วยเสียก่อน

ระหว่างที่วิลลี่ได้เล่าถึงการช่วยเหลือของเขาที่ภูเก็ตทางโทรศัพท์นั้น ทางหน้าโฮมเพจของเขาก็มีเข้าอ่านอย่างมากมาย ตอนนี้มีเกือบถึง 400 คน บางคนได้เขียนข้อความเอาไว้ด้วย

อบครัว ลาสเนอร์

ถึง วีระเดช พวกเราเองก็ต้องการช่วยส่งเสริมการช่วยเหลือครั้งนี้ ในนามของคนที่รักเมืองไทย พวกเราต้องการร่วมบริจาค และทั้งลูกๆของเราเองก็จะนำเงินของตัวเองช่วยบริจาคด้วย เพื่อที่จะได้คอยช่วยเหลือคนในประเทศของคุณ พวกเราหวังว่า สำหรับการช่วยเพียงเล็กน้อยของพวกเรานี้สามารถนำรอยยิ้มของผู้ประสบภััยกลับคืนมาได้แม้เพียงเล็กน้อยก็ยังดี พวกเราหวังว่าการช่วยเหลือของคุณประสบผลสำเร็จ และมีผู้ร่วมบริจากมากๆ ผมขอขอบคุณ และขอให้คุณมีแต่ความสุข ครอบครัว ลาสเนอร์ จากเมือง เคอร์นิคลุตเทอร์

ียนเมื่อวันที่ 28.12.04 เวลา 20:38 นาฬิกา คเนลิอุส เวเบอร์

สวัสดี ผมได้เข้าอินเตอร์เน็ตและดูไปเลื่อยๆ ผมได้มาดูโฮมเพจหน้านี้โดยบังเอิญ และได้เห็นการรับบริจากสำหรับผู้ที่ได้รับความเสียหายจากเหตุการณ์นี้ ที่เกาะภูเก็ต ผมได้ก็อบปี้หน้าการรับบริจาค และส่งให้กับ บ้านไทยดอดคอม ผมเห็นว่านี่เป็นความคิดช่วยเหลือที่ดี และเงินที่ได้รับบริจากก็บังไปถึงคนที่ต้องการใช้อย่างจริงๆ ในวันขึ้นปีใหม่นี้ผมจะไม่ซื้อดอกไม้ไฟ ผมจะนำเงินจำนวนนี้ไปบริจากแทน

มทั้ง ฮัส เมล์เชอร์ ชาวโคปแลนด์ และครอบครัวของเขา ที่รอดชีวิตมาได้ ได้เขียนมาบอกเราว่า ตอนนี้พวกเขาอยู่ที่เกาะสมุย และรอให้สนามบินมีคนน้อยกว่านี้ ตามวันที่พวกเขาจะบินกลับก็คือวันที่ 8 มกราคม


  « ข่าวหน้าก่อน ข่าวเก่า ข่าวหน้าต่อไป »