« ข่าวหน้าก่อน ข่าวเก่า ข่าวหน้าต่อไป »  

วิลลี่เขียนจากฮาวานา

วันที่ 22.06.2548, Copyright © www.kothny.de

ฮัลโหล อีริค

เพราะฉันรู้ว่าคุณเป็นห่วงฉันเสมอ วันนี้ฉันเลยเขียนมาเล่าให้คุณอ่านอีก การฝึกซ้อมนั้นเป็นไปอย่างเรียบร้อยดี ฉันฝึกซ้อมร่วมกับทีมชาติของคูบาพวกเขานิสัยดีกันมาก เรื่องการแข่งขัน เวิร์ลคัพนั้นเคลียร์แล้วและฉันได้พบกับ คุณ รัพท์ ที่นั่นด้วยเขาได้ฝากความระลึกถึงคุณมากับฉันด้วย

โดยทั่วไปฉันก็สบายดีนอกเสียจากที่ว่าฉันไม่รู้จริงๆว่าควรจะทำอะไรกับเวลาว่างที่เหลืออยู่ การวางแผนสำหรับมหาลัยของฉันก็เสร็จแล้ว..ตอนนี้จะทำอะไรต่อ? หนังสืออ่านเล่นฉันก็ไม่อยากจะอ่าน ถึงจะมีการถ่ายทอดการแข่งขันอีเอ็ม 2004 แต่ก็ไม่ตรงกับเวลาที่กำหนดไว้

ฉันได้ไปดื่มน้ำของนักกีฬาฟันดาบคนหนึ่งที่ให้มาจนกระเพาะปั่นป่วน แต่ฉันคิดว่าเขาเองคงไม่ได้ตั้งใจก็ใครจะไปรู้นะว่ากระเพาะคนเรานั้นแตกต่างกัน แต่ก็โอเค นอกเหนือจากการวิ่งเข้าห้องหลายครั้งแล้วฉันก็ไม่มีอะไรจะทำ วันของฉันผ่านไปตามนี้ เช้าฝึกซ้อม กลับที่พัก ทานอาหารและออกกำลังกาย

เคยไปทานอาหารที่ร้านอาหารของคูบาแล้วจำเป็นต้องเข้าห้องน้ำ คุณเองย่อมรู้ดีว่าห้องน้ำบางแห่งมีสภาพเช่นไร ฉันเข้าไปถึงในห้องน้ำมองแล้วไม่มีกระดาษ.. ทำอย่างไรดี? จำต้องวิ่งกลับออกมาเอากระดาษเช็ดปากไปใช้แทนและต้องนั่งโหยงก้นแบบการเล่นสกี มันทำให้ฉันต้องนึกถึงการฝึกกำลังช่วงขา

อัลมันโด้ เจ้าของที่พักพยายามที่จะดูแลฉันเป็นอย่างดี แต่ฉันต้องบอกคุณนิดว่าฉันคงจะเหลือเงินกลับไปบ้านไม่มากนัก เพราะที่ประเทศคูบานั้นค่าใช้จ่ายสูงมากสำหรับผู้มาท่องเที่ยว ตอนนี้อัลมันโด้กำลังทำสปาเก็ตตี้ให้ฉันอยู่ มันเป็นเมนูอาหารที่ฉันไม่ค่อยทานบ่อยนัก แต่ตั้งแต่ฉันมาอยู่ที่นี่ ฉันทานสปาเก็ตตี้บ่อยมากเสียจนคิดว่าได้รับสารอาหารคาโบไฮเดทเพียงพอกับที่ต้องการไปจนถึงการแข่งขันกีฬาโอลิมปิคเลย


  « ข่าวหน้าก่อน ข่าวเก่า ข่าวหน้าต่อไป »