มันไม่ได้เกิดขึ้น ตอน วิลลี่ โคธนี่ ไปแข่งขัน งานเอเชี่ยนเกมส์ ที่ ปูซาน หรือ งานแข่งขันระดับโลก ที่ ไนเมส เหมือนเขาถูกโกงเหรียญ และ ก็ไม่ใช่เพราะ ทีมนักดาบของเยอรมัน คว้าเอาเหรียญเงินไป แต่เป็นเพราะว่ามันเป็นเรื่องที่ธรรมดา ของ กีฬาฟันดาบ ที่กรรมการสามารถจะทำการตัดสินอะไรต่างๆได้มากเกินไป และ เบี่ยงเบนผลการตัดสินได้

พวกเราคงพอจะจำ แดนนีส บาวเออร์ ที่ลงแข่งขันกับประเทศไทย แล้วเกือบจะได้ใบดำเพราะเขาต่อว่าและไม่พอใจ กับผลของการตัดสินบางอย่างของกรรมการ ในงานแข่งขันระดับโลกประเภททีมกันได้ จะเป็นการถูกต้องหรือไม่ถูกต้องก็ตาม แต่ก็เป็นกรณีที่สมควรจะถกเถียงกัน ที่แน่นอนก็คือกรรมการนั้นช่างมีสิทธิ์ ในการตัดสินมากไปนั่นเอง

ซึ่งมันเป็นไปไม่ได้ ว่า ในกีฬาชนิดหนึ่ง ที่มีเครื่อง วัดไฟฟ้า คอยช่วยตรวจวัดมากมายแบบนี้ จะไม่สามารถแจ้งผลของการฟันโดนเป้าหมายมาได้อย่างชัดเจน

ก่อนที่จะมาทำการทดลองการดวนดาบแบบไม่มีสายเคเบิล ที่ไร้สาระและแพงแบบนี้ เจ้าหน้าที่ ที่ดูแลควรจะนำเอาเงินจำนวนนี้ ไปใช้ในการคิดสร้างระบบเครื่อง ที่สามารถตรวจวัด แสดงถึงผลการฟันโดนเป้าหมายจะดีกว่า เพื่อที่จะเป็นการทำให้ หัวข้อเรื่อง ของการตัดสินอะไรที่ผิดๆ หมดสิ้นไปจากโต๊ะ คำพูดเช่น ”เราต้องยอมรับ กับผลการตัดสินของกรรมการ ” นั้นมันเป็นสิ่งที่โง่เขลา และ แสดงถึงว่า เจ้าหน้าที่ ที่มีหน้าที่ดูแล ได้ทำตัวห่างจากนักกีฬาไปแค่ไหน

คำขวัญ ควรต้องเป็น: นักดาบต้องมาก่อน แล้ว ถึงจะเป็นคนดู ไม่ใช่กลับกัน เพราะคนดูนั้นสุดท้ายก็ไม่สามารถพอใจกับอะไรได้ เมื่อการชนะและการพ่ายแพ้ นั้นขึ้นอยู่กับอารมณ์ของผู้เป็นคนกลาง จากเงินช่วยเหลือนั้นคงเลิกพูดไปได้ ที่จะทำให้คณะกรรมการ เข้าข้างฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง แม้แต่เรื่องนี้ ก็ยังมีการแอบพูดกัน ในกลุ่มครูฝึก(และกลายไปเป็นวัตถุหนึ่ง ที่ขอกันอย่างไม่มีความอาย ในระดับนานาชาติ จนได้ยินมาถึงผมที่นี่) หากมามองรวมๆกันทั้งหมดจะเห็นได้ว่า กรรมการบางคนนั้น ไม่พร้อม ไม่เต็มใจ ที่จะยอมรับการกดดันจากคนดูรอบข้าง คุณมีความคิดเห็นอย่างไร? คุณพอที่จะเห็นช่องทางในการแก้ไขไหม? กรุณาช่วยกันถกเถียงเรื่องนี้ ได้ที่โฮมเพจ ของดาบชนิด ฟอร์เรน และทุกๆโฮมเพจ ของกีฬาดาบ นักดาบนั้นไม่ควรจะเป็นเช่นแพะรับบาป โดยปราศจากการถกเถียงอย่างเป็นเรื่องเป็นราว ที่อาจจะเป็นการช่วยบังคับ ให้เจ้าหน้าที่ ที่ดูแลต้องลงมือจัดการอะไรบางสิ่งบางอย่างขึ้น